Przekonania

Przekonania kształtują naszą rzeczywistość. W zasadzie to na ich bazie podejmujemy wszystkie nasze decyzje. Są tak silnie w nas zakorzenione, że niejednokrotnie choć wpływają na to co mówimy czy robimy, to świadomie ich nie dostrzegamy. Większość z nich bowiem została nam zaszczepiona w dzieciństwie i od tamtej pory spokojnie się rozwija w naszej podświadomości.

Czym zatem jest PRZEKONANIE? Zgodnie z definicjami słowników języka polskiego “przekonanie” to skrystalizowany stosunek do czegoś / wyrobiony pogląd lub opinia o czymś / emocjonalny stosunek do jakiegoś zjawiska, jakąkolwiek postać przyjmuje przekonanie wiąże sią ono z uznawaniem czegoś za prawdę lub fałsz, za tworzenie interpretacji świata, w której prawdziwość wierzymy.
W związku z powyższym należy zrozumieć, że przekonania są tylko naszą subiektywną oceną, która nie jest faktem, a jedynie naszą interpretacją owego faktu.

Przekonania dzielimy na wzmacniające i ograniczające. I o ile te pierwsze mają zwykle na nas dobry wpływ, to już te drugie zdecydowanie mogą powodować w naszym życiu kłopoty. Wzmacniającym przekonaniem jest myślenie, że “mam szczęście”. Uda mi się, bo mam szczęście. Wygram, bo mam szczęście. Dam radę, bo mam szczęście. Wzmacniające przekonania nas uskrzydlają, dodają sił i motywacji do działania. W drugą stronę przekonania ograniczające wyhamowują nas, podcinają nam skrzydła, pozbawiają energii do działania np. “ja to mam zawsze pecha”. Wierząc w to przekonanie, kształtujemy swoją rzeczywistość tak by była ona z nim zgodna, by mu odpowiadała. W książce Piotra Matejuka pt. “Autohipnoza. Bliskie spotkania z samym sobą” znajduje się opis doświadczenia, które doskonale to ilustruje. Profesor przeprowadzający doświadczenie wykorzystał do niego swoich studentów. Z każdym z nich umawiał się indywidualnie i każdy z nich wchodząc do kawiarni, w której miała odbyć się rozmowa musiał minąć próg, przy którym Profesor położył
10 zł. Okazało się, że praktycznie żadne student, który miał przekonanie o swoim pechu nie dostrzegł banknotu w przeciwieństwie do tych, którzy takiego przekonania nie mieli i podnosili pieniądze, ku własnej radości. Tak silnie działają na nas własne przekonania, że żyjąc w zgodzie z nimi nie dostrzegamy nawet tego, że sami się nimi krzywdzimy.

Tutaj dochodzimy do sedna związanego z przekonaniami. Ponieważ są one zapisane w naszej podświadomości, to dopóki nie odkryjemy ich istnienia będą nami sterować, tak by ciągle udowadniać nam swoją prawdziwość. Najlepiej konsekwencje wynikające z braku świadomości ich istnienia, oddaje ten cytat:

“Dopóki nie uczynisz nieświadomego świadomym, będzie ono rządziło twoim życiem a ty będziesz nazywał to przeznaczeniem.”

Carl Gustav Jung

Większość z przekonań nabywamy w dzieciństwie i w okresie dorastania. Nie zawsze powstają one na kanwie naszych własnych doświadczeń, znaczną ich częścią przesiąkamy, bo tak mówili czy wierzyli nasi rodzice, nauczyciele, czy społeczeństwo. I właśnie te wdrukowane nam przez innych przekonania, stanowią największe obciążenie, gdy są nieświadome, bo nie zdając sobie z nich sprawy stajesz się ich ofiarą do końca życia.

Identyfikacja przekonań, które w nas rezonują nie zawsze jest prosta i oczywista. Pewne ich elementy są dla nas już tak naturalne, że nawet uznajemy je za swoją tożsamość i dopiero po głębszym skupieniu dostrzegamy ich patologiczny aspekt. W książce pt. “Uwięzieni w słowach rodziców. Jak uwolnić się od zaklęć, które rzucono na nas w dzieciństwie.” autorstwa Agnieszki Kozak i Jacka Wasilewskiego znajduje się doskonały opis głównych przekonań, które wgrano nam w dzieciństwie wraz z opisem konsekwencji z nich wynikających. Gorąco zachęcam do lektury tej książki, bo otwiera ona oczy na wiele rzeczy. Tymczasem poniżej przedstawiam główne przekonania, które w niej zamieszczono. Przeczytaj je i zobacz, które z nich wydają ci się bliskie, bo to może oznaczać, że jesteś w ich mocy:

• “Złość piękności szkodzi” - czyli dziewczynki się nie złoszczą.
  To oznacza, że dziewczynka, a potem kobieta, nie może wyrażać swojej złości na zewnątrz, nie może walczyć o siebie, stawiać wyraźnie swoich granic, bo przecież wtedy nie będzie kobieca, nie będzie piękna.

• “Chłopcy nie płaczą” - czyli chłopcy nie mogą wyrażać swoich emocji.
  To oznacza, że chłopcy, a potem mężczyźni, nie mogą wyrażać emocji, które nie potwierdzają siły czyli nie są utożsamiane z męskością takich jak smutek, bezsilność, strach.

• “Dzieci i ryby głosu nie mają” - czyli starsi wiedzą lepiej i mają zawsze rację.

  To oznacza, że ponieważ odmawiano ci prawa do własnego zdania teraz musisz o nie walczyć za wszelką cenę, jeśli ktoś się z tobą nie zgadza to tak jakby nie poważał twojego istnienia.

• “Nie mów nikomu, co się dzieje w domu” - czyli wszystko zostaje w rodzinie.

  To oznacza, że wszystkie krzywdy, które działy się w domu były tajemnicą, której brzemię dźwigasz do dziś. Z traumami domowymi, trzeba było radzić sobie samemu, bo świat zewnętrzny nie tylko by nie pomógł, ale jeszcze mógł pogorszyć sprawę. Tajemnica to wielki ciężar, a brak wyrażenia emocji z nią związanych może prowadzić do wielu zaburzeń i chorób.

• “Życie to nie zabawa” - czyli żeby coś osiągnąć trzeba się ciężko napracować.

  To oznacza, że nie możesz osiągnąć nic wartościowego bez wysiłku i trudu. Życie trzeba brać na poważnie, nie ma w nim czasu na zabawę czy odpoczynek jeżeli chcesz być kimś. Przez to przekonanie możesz ciągle pędzić od punktu A do B, bez wytchnienia osiągając cele, ale nie czując się przy tym szczęśliwym, nie wiedząc czym to szczęście tak na prawdę jest.

• “Co ludzie powiedzą…” - czyli najważniejsza jest opinia innych.

  To oznacza, że żyjesz pod dyktando innych osób i jesteś ich niewolnikiem. Jeśli rodzice wyznawali to przekonanie to wszystko co zrobiłeś, powiedziałeś, doznałeś było o tyle istotne o ile nie było to wystawione na ocenę sąsiadów i znajomych.

To są tylko przykładowe przekonania, które mogły dotrzeć do ciebie w dzieciństwie jest jeszcze masa innych takich jak: nikomu nie można ufać, emocje są oznaką słabości. Mogą też być takie, które nie wywodzą się z ogólnych ocen tylko z nas samych i wtedy brzmią: jestem za głupi by to zrozumieć, nie dam rady jestem za słaby, inni wiedzą lepiej, na pewno mi się nie uda. Z biegiem lat nabywamy też własnych opartych na naszych doświadczeniach. Każde przekonanie wpływa na nasze życie i w jakimś stopniu je kształtuj np. gdy chcesz wejść w związek, zakochać się być możesz robisz wszystko by spełnić swój cel i w końcu ci się to udaje; tym razem liczysz na to, że to ten jedyny/jedyna. Jednak gdzieś w głębi, w sobie masz przekonanie, że wszyscy mężczyźni zdradzają albo wszystkie kobiety zdradzają, to właśnie przez to przekonanie będziesz w związku dociekał uczciwości swojej drugiej połowy, być może śledził ją i okazywał brak wiary w to co deklaruje, aż w końcu ten brak zaufania położy się cieniem na związku i go unicestwi. Stanie się tak nie dlatego, że przekonanie było słuszne tylko dlatego, że było tak silne, że podporządkowało twoje zachowanie by udowodnić swoją prawdziwość.

Przekonania choć mają w swojej istocie nas chronić, w rzeczywistości manipulują naszymi ocenami i wyborami tak, że nie możemy żyć w pełni i cieszyć się tym co może nam przynieść los. Tkwimy w ich klatce dotąd aż uda się je rozpoznać i rozłożyć na czynniki pierwsze, a dzięki temu przekształcić. Jak już wspomniałam wcześniej, przekonania mamy zapisane w naszej podświadomości, dlatego najszybszym sposobem na ich rozpoznanie a potem przeformowanie jest hipnoza.

Dzięki hipnoterapii możesz odkryć to do czego na co dzień nie masz dostępu. Tutaj pracujesz ze sobą w skoncentrowanym stanie świadomości, który jest ukierunkowany do wnętrza i uwolniony od ograniczeń jakie niosą ze sobą właśnie schematy działania czy przekonania. Masz dużo większą perspektywę i dostęp do wszystkich wspomnień od początku swojego istnienia, bo korzystasz z podświadomości. Dzięki hipnozie klinicznej możesz przeanalizować wydarzenia z dzieciństwa, zdefiniować przekonania z nich wynikające a następnie uwolnić się od nich. To wszystko może się stać na jednej sesji. Właśnie dlatego jest ona tak skuteczna. Możesz też przekształcać przekonania na poziomie świadomym, ale to wymaga dużej kontroli i uważności na to co myślisz, mówisz i jak reagujesz, jak również odpowiedniego czasu w którym wykształcisz przeciw przekonanie i zakotwiczysz je w podświadomości.